1 augustus 2021 

Het bezoek aan Boskoop vorige week was net als vorig jaar weer superleuk. Hartverwarmend om al die lieve mensen weer te zien. Stuk voor stuk vechtend met hun eigen misère. Dank voor hun gulle lach. Dank ook aan de kwekers die vol enthousiasme spraken over hun werk. Hoewel ik met het woord "werk " hen waarschijnlijk te kort doe. Voor hen is het meer passie, een levensdoel, een fors uit de hand gelopen hobby. Het resultaat mag er dan ook zijn. Nergens zie je zoveel verschillende soorten planten in zo'n optimale staat. Nergens heb ik ook een blaadje zien hangen of een uitgebloeide knop met bruine blaadjes naar de grond zien kijken. Dank ook aan topsport for live die dit alles weer mogelijk heeft gemaakt. Het gezamenlijk diner was al een kers op de taart. Kortom een heerlijke dag. 

Als een van de eerste zijn we vertrokken. Omdat ik niet langer in staat was mijn ogen open te houden naar de gesprekken te luisteren. Laat staan eraan deel te nemen. 

Met behulp van de navigatieapparatuur verlieten wij de tuinen van Boskoop. Zo nu eerst ergens tanken. Nog voor we de grote weg op konden draaien begon Onze auto te sputteren. De tank was nog lang niet leeg. Weliswaar een heel eind maar Er brandde nog geen lampje op het dashboard. De motor sloeg af en hij vertikten het om weer te starten. Diana wist de auto nog net op een vluchtstrook te parkeren. De wegenwacht die al snel kwam vond het nodig om ons onmiddellijk op de sleepauto te takelen en niet veel later reden wij hoog en droog naar een volgende afslag. Met de tank vol en vier wielen weer op de weg gingen we verder. Vuil In de leiding. Weer thuis voor de deur werd ik wakker. De gehele daaropvolgende dag heb ik geslapen. Alleen het journaal heb ik voor de helft gezien. 's Avonds om 9:00 uur naar bed. Maar het was het waard.